Tuesday, August 11, 2009
جناب ان پایان تو نزدیک است، چه اصیل باشی چه کاریکاتور
یادم می آید از مدتها قبل از خود می پرسیدم که چرا جنگ جهانی دوم به آن شکل تمام شد. ظاهر امر این بود که بلند پروازی ها مال متحدین بود و سیاست بازی ها مال متفقین. در افکار یک بچه 8-9 ساله همیشه این یک چالش است که چرا یه اتفاق نباید طور دیگه بیفتد. این هیتلر بود که بیشتر داد میزد و صداش بلند تر بود و پر مدعا تر. ژاپنی ها هم جسورتر و جنگاور تر بودن. بمب اتم اول توسط آلمان طراحی شد. متفقین در درون خود دچار اختلافاتی بودند خصوصا استالین که با بقیه جور در نمی آمد. اما در نهایت بمب اتم را اول امریکا کاربردی کرد. ارتش منظم نازی در سیبری زمین گیر شد ودول رقیب متفق با وجود همه تقابل منافع پیروز شدند. ظاهرا آنچه باید بشود می شود. و آنچه این حقیر در زندگی دیده ام نفرت خداست از مدعیان دروغین و خود برتر بینان. خداوند خودش کمر بسته به هلاکت ایشان. آنچه امروز در این دیار می گذرد تکرار همان حوادث جنگ جهانی دوم است در مقیاس یک کشور. کاریکاتور آقای هیتلر با همان ادعای مسخره ساده زیستی، پاکی، جسارت و بلند پروازی. درست مثل خود هیتلر بدبین و شکاک. دشمنانش از همه رقم، از هر حذب هر صنف، هر سن و هر میزان دانش و سواد. هیتلر به قهرمانان آزاد اندیش خود رحم نکرد. این کاریکاتور هم همه با سوادان و کمتر بی سوادان و کمتر چاپلوسان کابینه خود را طرد کرد. هیتلر علاقه ملت به خود را به نفرت تبدیل کرد، کاریکاتورش بی تفاوتی را به تشنگی به خون. هیتلر ضعف ایده هایش را پشت ادعای اصلاح نژادی و برتری نژادی پنهان می کرد. کاریکاتورش پشت ادعای مدیریت جهان. هیتلر مخالف را حذف میکرد. کاریکاتورش سر نخالف را به سقف می کوبد. هیتلر همه را رقیب و دشمن می پنداشت. کاریکاتورش محسن رضایی را هم موسوی می خواند. هیتلر ظاهرا سالم بود اما مغزش از مغز همه بیمار تر بود. کاریکاتورش حتی ظاهر سالمی هم ندارد. والبته هر دو دروغگو. هیتلر آنجا اشتباه کرد که به جنگ پهناورترین کشور دنیا شتافت حال آنکه لزومی نداشت. و افول وی از آنجا آغاز شد. کاریکاتورش به جنگ یک ملت آمده است. ملتی با هزاران سال تاریخ تمدن. او هم به نیروی نظامی اش متکی است. پس پای در همان راه نهاده است. آیا خداوند او را استثنا قرار خواهد داد؟ ما معتقدیم که خیر. چرا امروز این عده عدیده از سیاسیون اعم از اصلاح طلب و محافظه کار در مقابلش قرار گرفته اند؟ چرا امروز با وجود زور و تهدید هم از تایید او سر باز میزنند. چرا جز سفیهان دور وی را نگرفته اند. واقعیت این است که هیتلر وفاداران جسوری داشت که اگر منصفانه بنگریم پیروزی هایی هم که کسب کرد به کمک همین ها بود. اما این کاریکاتور ازین جهت حتی از هیتلر دستش خالی تر است. بر این اساس است که امید هر روز در دل ما پر رنگ تر می شود. این قاعده دنیاست و گریزی از آن نیست. چه اصیل باشی چه کاریکاتور
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment